Dayan gönlüm dayan, can yakan, can alan, kan akıtan, cihanın imtihanına dayan. Fani bir han bir can yakar, bir can alır, bir kan akıtır. Yeter ki dayan gönlüm, yeter ki dayan. Cihan bir seni kucaklar, bir uçurumun kenarına ittirir. Dayan gönlüm dayan, cihan imtihandır dayan. Cihan fanidir, rüyadır imtihandır; öyle imtihandır ki! Nice insanın çarkını döndürür, ateşi elinle söndürür. Rüyadır ihtişamıdır şanı şöhretleriyle nefsi uydurur şeytanı buyurdurur, günahın narına kondurur. Ama sen uyan, bütün bunlara uyma gönlüm! Cihan öyle imtihan ki, …
Hey sen kaderim olur musun? İyi günde kötü günde, sağlıkta, hastalıkta! Derin derin yaralarıma melhem sürüp el ele tutuşup yol alır mısın hey can! Yalansız dolansız bir hayata adım atıp ahirete kadar yol alır mısın? Aldatmadan kara yazma alnıma bağlamaktan, Bedduam değil, duam olup yol alır mısın ey can! Mutsuzluğa sürüp derin derin bedenimde yara açan handa, Mutluluğum olup yaralarıma derman olur musun ey can! Gecelerime gündüz, gündüzlerime hayat, kederlerime ortak, engellerime yelken açıp yol alır mısın ey can! Issız haneme neşe, kurumuş …
Sanma ki unutuldun! Bir gölge kadar yakınımdasın. Sadece çok kırıldım Ve üşendim yol almaktan Duruldum, yoruldum Son bulmuş gibi hayat. Yüz çevirmiş gülmüyorsun Bir an yüzüme hayat gibi, Umut gibi Gözüme görünüyor tebessüm Konduruyorsun yüzüme Bir ses ile ürperiyorum. Gözlerim hayalden uyanınca Umutlar dökülüp yere saçılıyor hayat aleminde Ey hayat! Bir kere bir kerecik tut ellerimden Kaldır beni karanlıktan aydınlığa Yürüt beni. Yürüt ki aydınlığa umutlar dirilsin haneme ey hayat! Seher Fidaner
Yol yürüdüğüm yollar çamura bulamış yol alamıyorum. Taa kemiklerime kadar inmiş yaraya bir türlü şifa bulamıyorum. Gitmediğim hekim, doktor kalmadı dayırda, bayırda kulanmadığım ilaç kalmadı. Şu kanayan yaraya bir türlü şifa bulamıyorum. Fizik dalından ortopedi dalına, fizyoterapi dalından romatoloji dalına yol gide gide yollar yoruldu, ben de yoldan yoruldum. Cihan hoca bulur bir ilaç diye umut edindim, şu kanayan yaraya şifa olur diye umut edinmiştim. Tan vaktine kadar umut dilendim. Gitmeden Cihan Hocanın kurum dalına umutsuzluk yoluna sür…
Hayat çok zor bir sınav be dost! Ağlatır, sabahı geceye bağlatır. Mümine dar bir zindan kafire bal ile şerbet, Dert bela musibetler yağar yağmur gibi. Ne kaldı han ne de can, Ne takat ne de güç kaldı bende de Beni çekemeyenler der git handan Yakmak kanatmak için bir kandil yakar. Bir hançer çekerler bu yaralı bedene, Söyle dost elini çamura banıp da saf temiz bedenime sürmek için imanı atıp Kuraanı azimşaha el vuran dost yüzlü düşman çok. Ne edeyim ne eyleyeyim, ey dost söyle neden bu cana zindan bu han! Hz. Eyyüp gibi ve…
Ne yol veren oldu, ne hal soran oldu; Var olan yalnız hanemde çırpınır durur oldum. Gözümde yaş oldu ve olan hayatım telaşla doldu; Çalmamış kapı bırakmadım açan olmadı. Hekim doktora gittim çare bulmadı. Şu kanayan yarama çare bulunmadı, Çırpınır durur, ağlarım var olan hanemde. Sağıma baktım, soluma baktım; seslendim duyan olmadı. Günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti, Abi kardeş dediklerim hal hatır sormayıp yanımdan geçti. Zaman durdu, hayat durdu, yaşamak durdu; Acıdan gözümdeki yaş kurudu. Anladım ki ben…
Fani handa iyiyim desem yalan olur; kötüyüm desem isyan olur. Fani hana bir hal oldu, dert doldu, can soldu. Kan aktı, felaket koptu; gül dalından bülbül yuvasından oldu. Baba evladından, evlat babasından kaçar oldu. Korkulan hal başa konuldu; insanları yadırgayan hür, doğru yol yürüyen kor oldu. Devir zalime sefa, mümine cefa oldu. Doğruluk kalmadı, handa müminmiş bu kullar güya! İncil, Zebur, Tevrat’tan kalmadı iz, Kur’an’dan okunmadı bir Fatiha ile bir Cüz. Hz. Muhammed’in yolundan geçilmedi bir iblis, Kevser havuzundan su…
Sosyal