Dayan Gönlüm!

Dayan gönlüm dayan, can yakan, can alan, kan akıtan, cihanın imtihanına dayan.

Fani bir han bir can yakar, bir can alır, bir kan akıtır.

Yeter ki dayan gönlüm, yeter ki dayan.

Cihan bir seni kucaklar, bir uçurumun kenarına ittirir.

Dayan gönlüm dayan, cihan imtihandır dayan.

Cihan fanidir, rüyadır imtihandır; öyle imtihandır ki!

Nice insanın çarkını döndürür, ateşi elinle söndürür.

Rüyadır ihtişamıdır şanı şöhretleriyle nefsi uydurur şeytanı buyurdurur,  günahın narına kondurur.

Ama sen uyan, bütün  bunlara uyma gönlüm!

Cihan öyle imtihan ki, bazen ağlatır,  bazen güldürür, bazen kahreder, bazen feryat ettirir,  bazen bezdirir. 

Ne olursa olsun sen dayan gönlüm dayan.

Anneyi evlatla, kardeşi kardeşle sınar.

Yeterki  sen dayan uyma nefsine, isyan edip kanma gönlüm.

Herşeye sabredip dayan. Dayan ki cihanın cefasına, imtihanına sana cennette bir verilsin.

Cennette akan ballar sunulsun, gönlüm, ballar sunulsun.

Yeter ki  sen dayan gönlüm dayan.

                 seher fidaner